Үй түмэн хүн Намайг уухайлдаг, үй олон хүн Намайг магтдаг; бүх ам нэгэн жинхэнэ Бурханыг дуудаж, бүх хүн Миний үйл хэргийг харахаар хараагаа бэлчээдэг. Хаанчлал хүний ертөнцөд бууж ирлээ, Миний үнэн бие баялаг агаад элбэг дэлбэг. Үүнд баясахгүй хэн байх билээ? Баяр хөөртэйгөөр бүжихгүй хэн байх билээ? Өө, Сион! Намайг тэмдэглэхийн тулд ялгуусан тугаа өргө! Ялалтын ялгуусан дуугаа дуулж, Миний ариун нэрийг түгээ! Газар дэлхийн зах хязгаар дахь бүх бүтээл ээ! Миний төлөө тахил болохоор өөрсдийгөө яаран цэвэрлэ! Тэнгэр дэх одод оо! Даруйхан байрандаа эргэн очиж огторгуйд Миний сүр хүчийг харуул! Намайг гэх дундаршгүй хайр хүндлэлээ шингээсэн газар дээрх хүмүүсийн дууг Би чих тавин сонсож байна! Бүх бүтээл эргэн амилах энэ өдөр, Би хүний ертөнцөд буун ирсэн. Энэ мөчид, яг энэ үед бүх цэцэг цоморлогоо дэлгэж, бүх шувуу нэгэн өнгөөр жиргэж, бүх зүйл баяр хөөрөөр цалгидаг! Хаанчлалын ёслолын буудлагын дуунаар Сатаны хаанчлал нуран унаж, хаанчлалын сүлд дууллын нүргээнд дахин хэзээ ч өндийхгүйгээр устан үгүй болдог!

Газар дээр хэн өндийн босож, эсэргүүцэж зүрхлэх билээ? Газар луу буухдаа Би шатаалт, уур хилэн, бүх гай гамшиг авчирдаг. Газар дээрх хаанчлалууд одоо Миний хаанчлал болсон! Тэнгэрт үүлс хөлбөрөн нүүгэлтдэг; тэнгэрийн дор гол нуурууд долгилж, сэтгэл уярам аялгууг баясалтайгаар урсгадаг. Ичсэн амьтад үүрнээсээ гарч, бүх хүнийг Би зүүд нойрноос нь сэрээдэг. Түмэн олон ардын хүсэн хүлээсэн өдөр эцэстээ ирлээ! Тэд хамгийн сайхан дууг Надад өргөн барьдаг!

Ийм сайхан мөчид, энэхүү баярт цаг үед,

дээд тэнгэр, доод газарт хаа сайгүй магтаал ундардаг. Хэн үүнд баярлан хөөрөхгүй байх билээ?

Хэний зүрх сэтгэл уужрахгүй байх билээ? Хэн энэ дүр зурагт нулимс унагахгүй байх билээ?

Тэнгэр урьдын тэнгэр байхаа больж, одоо хаанчлалын тэнгэр болсон.

Газар өмнөх шигээ биш болж, одоо ариун газар болсон.

Аадар бороо өнгөрсний дараа бузар хуучин ертөнц бүрэн шинэчлэгдсэн.

Уулс өөрчлөгдөж байна … ус өөрчлөгдөж байна…

хүмүүс ч бас өөрчлөгдөж байна … бүх зүйл өөрчлөгдөж байна…

Ай, аниргүй уулс аа! Босоод Миний төлөө бүж!

Ай, тогтоол ус аа! Цааш чөлөөтэй урс!

Зүүдэлж буй хүмүүс ээ! Сэрээд эрж хай!

Би ирсэн … Би хаанчилсан…

Бүх хүн Миний царайг нүдээрээ харж, дуу хоолойг минь чихээрээ сонсож,

хаанчлалын амьдралаар өөрсдөө амьдарна…

Хэчнээн жаргалтай … хэчнээн сайхан гээч…

Мартагдашгүй … мартахын аргагүй…

Миний уур хилэнгийн галд агуу улаан луу тэмцэлдэнэ;

Миний сүр жавхлант шүүлтээр диаволууд жинхэнэ төрхөө харуулна;

Миний хатуу үгэнд хүмүүс бүгд гүнээ ичиж, нүүр хийх газаргүй болдог.

Өөрийг минь дооглож, тохуурхаж байснаа тэд эргэн санадаг.

Онгирч бардаагүй цаг үе тэдэнд огт үгүй, Намайг эсэргүүцэж байгаагүй цаг үе гэж хэзээ ч үгүй.

Өнөөдөр уйлаагүй хэн байна? Гэмшиж харуусаагүй хэн байна?

Орчлон тэр аяараа уйлаан майлаанд автдаг…

баяр баяслын дуугаар бялхдаг … инээд хөөрөөр цалгидаг…

Зүйрлэшгүй их баяр хөөр … зүйрлэх аргагүй баяр хөөр…

Зөөлөн бороо шивэрч … их цас малгайлан бударна…

Хүмүүсийн сэтгэлд баяр хөөр, уйтгар гуниг сүлэлдэнэ … зарим нь инээнэ…

зарим нь уйлна … бас зарим нь уухайлна…

Үүлэрхэг, хуртай хавар уу, цэцэгс дэлгэрсэн зун уу,

арвин ургацтай намар уу, жавартай хүйтэн өвөл үү гэдгийг

хүн бүр мартчихсан мэт, хэн ч мэдэхгүй…

Тэнгэрт үүлс хөвж, газарт тэнгис цалгилна.

Хөвгүүд гараа даллаж … хүмүүс цогин бүжнэ…

Тэнгэрэлчүүд ажиллаж … тэнгэрэлчүүд хонь хариулж байна…

Газар дээрх хүмүүс яаравчилж, газар дээрх бүх зүйл олширч байна.