Жѳн Лань, Хятад

Тухайн үед надтай хамт хэдэн эгч “хөдөлмөрөөр засан хүмүүжүүлэх” ял авсан байлаа. Бид өдөр бүр илүү цагаар, өдөрт дор хаяж 13 цаг ажиллах ёстой байдаг байв. Харуулууд сэтгэл ханамжгүй байвал цахилгаан бороохойгоор биднийг тогонд цохиулж, цохиж, өшиглөдөг, бид өдөр бүрийг маш их сэтгэл түгшсэн байдалтай өнгөрүүлж, тархи угаах хичээл үзэж, үзэл суртлын мэдүүлэг бичих ёстой байсан. Тэр удаан хугацааны тарчлал үнэхээр зовлонтой байсан, би Бурханы үгийн хангалтыг ихэд хүсэмжилдэг байлаа. Тэр үед бид нэг нэгнээ дэмжиж, туслахын тулд санаж байгаа Бурханы үг, магтан дууны хэсгүүддээ л найдахаас аргагүй байв. Харуулын дэд дарга нь нэг удаа надад, шаргуу ажиллавал ялыг чинь нэг сараар багасгана гэж хэлснийг санаж байна. Үнэндээ би тэр хөдөлмөрийн лагерьд нэг ч өдөр байхыг хүсээгүй. Тэгээд би цөхрөлтгүй ажилласан. Ариун цэврийн өрөө ороход цаг үрнэ гэж айсан учраас ус ховорхон ууж, өдөр бүр чимхүүр барих шаардлагатай биеийн хүчний ажил хийж, яваандаа энэ эрхий хуруу маш их өвдөж эхэлсэн боловч хэдэн өвчин намдаах эм л уудаг байлаа. Гэхдээ би хэчнээн шаргуу ажиллаад ч ял хөнгөлөх жагсаалтад миний нэр огт ороогүй. Хожим нь гарандаа теносиновиттой болж, хувцсаа ч угааж чадахаа больсон. Бас хөдөлмөрийн лагерийн амьдрах орчин маш муу байсантай хавсраад нарийн гэдэсний үрэвсэл, хэрх өвчтэй болсон ч гэсэн би ажилласаар байх ёстой байлаа. Хэрвээ би бага ажиллавал загнуулна, ял минь багасахгүй. Надад тэнд үнэхээр зовлонтой байсан. Сүүлд нь эгч нар маань намайг өвдсөнийг мэдээд надад тусалж, намайг дэмжих арга зам олсон. Нэг удаа Ли эгч хэн ч хараагүй байх үед Бурханы үгийн нэг хэсгийг надад аяархан уншиж өгснийг санаж байна. “Хүрээлэн буй орчноос авхуулаад хүмүүс, юмс, эд зүйлс хүртэл бүгд Бурханысэнтийн зөвшөөрөлтэй оршин байдаг. Ямар ч тохиолдолд зүрх сэтгэлдээ гомдол бүү төрүүл, эс тэгвээс Бурхан чамд нигүүлслээ хайрлахгүй. Өвчин зовлон тохиолдвоос энэ нь Бурханы хайр бөгөөд Түүний сайн санаа үүний ард байгаа нь мэдээж. Бие чинь багахан зовлон туулж болох ч Сатанаас ирэх санааг бүү өөгшүүл” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Христийн эхэн үеийн айлдварууд, 6-р бүлэг). Бурханы үг сэхээрүүлэх шиг болсон. Бурхан намайг өвчтэй болохыг зөвшөөрсөн нь үнэн. Өвчнөөсөө болоод шаналж, сэтгэлээр унаж амьдрах нь Бурханд дуулгавартай байдал огт биш. Энэ хугацаанд ямар шаргуу ажиллаж, яаж энэ орчноос явахыг хүсэж байснаа эргэцүүлэн бодсон боловч үнэндээ би Бурханы зөвшөөрлөөр баривчлагдаж, энд хоригдсон учраас үүнийг туулах ёстой. Намайг хэзээ явж болохыг Бурхан шийдэх ёстой байтал би үргэлж өөрийн гэсэн төлөвлөгөө, шаардлагатай байсан учраас Сатан намайг ашиглаж, даажигнах боломжтой болсон. Агуу улаан луу үргэлж иймэрхүү худал үг ашиглан хүмүүсийг мэхэлж, хорлодог. Худал үгэнд нь итгэж би яаж чадав аа? Эдгээрийг ухаармагцаа би юмыг өөрийнхөөрөө хийх гэж оролдохоо больж, өөрийн төлөвлөгөө, шаардлагыг орхиж, намайг хэзээ гарахыг Бурхан шийдэг гээд үлдээсэн.

Тухайн үед бид Бурханы үгээс маш багыг санаж байсан учраас маш зовлонтой, сэтгэл гутармаар орчинд Бурханы үгийн хангалтгүйгээр тийм удаан байсны дараа тун их шаналж, сул дорой санагдах болсон. Баривчлагдахаасаа өмнө Бурханы үгийг хэзээ ч хамаагүй уншиж, Бурханы үгээс үнэнийг ойлгож, хэрэгжүүлэх зам олж, зүрх сэтгэлдээ гэрэл, чөлөөлөлтийг олж чаддаг байснаа үргэлж боддог байлаа. Гэвч тэр шоронд би Бурханы үгээс салаад зогсохгүй, төрөл бүрийн эрүү шүүлттэй тулгарч, шоронд энэ гурван жилийг яаж тэсэж гарахаа мэдэхгүй байлаа. Тэр үед эгч нар маань бүгд адилхан байдалд байсан. Нэг шөнө, ажлаа дууссаны дараахан нэг эгч надад аяархнаар “Энд байх дэндүү хэцүү юм, үүнийг яаж туулахаа мэдэхгүй байна. Бурханы үгийг уншиж болдог бол гайхалтай байх сан! Өмнө нь Бурханы үгийг илүү их уншаагүйдээ үнэхээр харамсаж байна. Дахиад нэг догол мөр ч гэсэн цээжилсэн болоосой” гэж хэлснийг санаж байна. Надад ч тэгж санагдаад Бурханы үгийг дахиад уншиж болдог бол гайхалтай байхгүй юу гэж бодож эхэлсэн. Тэр үед хэдэн эгч маань бие муутай, нэгнийх нь цусны даралт өндөр, сайн явж ч чаддаггүй, нэг нь зүрхний хүнд өвчтэй, Жао эгч хүнд чихрийн шижин өвчтэй ч өдөр бүр ажиллах ёстой байлаа. Тухайн үед хүн болгонд Бурханы үг байсан ч болоосой гэж би тун их хүссэн, учир нь Бурханы үг л хүмүүст итгэл, хүч тэнхээ өгч, бэрхшээлийн үеэр биднийг хөтөлж чадна. Нэг шөнө орондоо залбирч байхдаа эргэлтийн өрөөнд ажилладаг хоёр эгч байдгийг гэнэт санасан юм. Тэр хоёр гаднаас ирдэг хүмүүстэй байнга харьцдаг, тэдэнд Бурханы үг байх өндөр магадлалтай ч тэр хоёртой яаж холбогдохоо мэдэхгүй байлаа. Дараахан нь санаандгүй байж байтал Бурхан надад зам нээж өгсөн.

Нэг өдөр харуулын дарга надтай ярилцахаар ирж, “асрагч” болохыг хүсэж байна уу гэж асуулаа. Асрагч нар харуулуудад үйлчилдэг. Хувцсыг нь угааж, хоол хийж, өрөөг нь цэвэрлэх гэх мэт зүйл, өөр бусад бохир ажлыг асрагч нар хийдэг. Тэгэхээр энэ нь миний цехийн үүргээс илүү ядраах учраас би эхэндээ хийхийг хүсээгүй. Ялангуяа харуулуудад үйлчлэх үед сайн хийхгүй бол загнуулна. Нэг удаа эгч нарын маань нэг нь миний сэтгэл тавгүй байгааг хараад энэ талаар надтай ярилцаж, “Бурханы сайн санаа юм болгонд байдаг учраас чи Бурханы хүслийг эрж хайх хэрэгтэй” гэлээ. Эгчийн ингэж хэлэхийг сонсоод би “Тийм шүү. Би яагаад зөвхөн өөрийнхөө мэдрэмжийг бодож үзээд, Бурханы хүслийг эрж хайхгүй байна вэ? Асрагч болбол гадагшаа гарч, ажиллаж чадна, тэгвэл эргэлтийн өрөөний эгч нартай уулзах боломж гарна. Бурхан надад зам нээж өгч байгаа юм биш үү? Асрагч болбол бас хаа сайгүй чөлөөтэй явж болно. Шоронгийн өрөөндөө нөхөрлөх үед нь эгч нараа хамгаалж, ямар нэгэн асуудал гарвал харуулуудыг аргалж чадна. Сайн зүйл биш үү?” гэж бодлоо. Мөн манай хэсэг дэх 200 гаруй хоригдлын дундаас дөрөв нь л асрагчаар сонгогдож чадна. Энэ бол ховор боломж, Бурханы гайхалтай зохицуулалт байсан юм.

Гэхдээ намайг эргэлтийн өрөөний хоёр эгчтэй холбоо тогтоохоос өмнө бидний нэг маань Бурханы үгийг хүлээж авсан. Нэг шөнө намайг дөнгөж хэвтээд байтал нэг залуухан эгч өвдөг сөгдөн суугаад чихэнд минь ах эгч нар гаднаас бидэнд захиа илгээснийг цехэд тавьсан гэж шивнэлээ. Тэр шөнө би баярласандаа унтаж чадаагүй. Маргааш өглөө нь намайг цехэд ирэхэд нөгөө залуухан эгч захиагаа нууцаар гаргаж ирсэн, тэр цаас нэг иймэрхүү өргөнтэй байсан. “Шоронд байгаа ах эгч нар аа…” гэсэн эхний өгүүлбэрийг хараад л нулимс тэр дороо хацар даган урссан. Тэр үг миний сэтгэлийг маш их хөдөлгөсөн. Нулимсаа арчингаа уншиж, захианд Бурханы үгийн олон хэсэг байсан ч надад онцгойлон сэтгэгдэл төрүүлсэн хоёр хэсэг байсан юм. Бурханд үгэнд ингэж хэлсэн байдаг, “Ажлын энэ үе шатанд биднээс туйлын их итгэл, хайр шаардагддаг. Ажлын энэ үе шат өмнөх бүх үе шатнаас өөр учраас бид ялихгүй хайнга байдлаас үүдэн бүдэрч болзошгүй: Бурханы төгс болгож буй зүйл нь нүдэнд үзэгдэхгүй, гарт баригдахгүй, хүн төрөлхтний итгэл юм. Бурханы хийдэг зүйл бол үгийг итгэл, хайр, амь болгон хувиргах явдал. Хүмүүс олон зуун цэвэршүүлэлт туулаад, Иовоос илүү итгэл эзэмшдэг цэгт хүрэх ёстой. Тэд Бурханыг хэзээ ч орхилгүйгээр асар их зовлон, элдэв янзын тамлалтыг тэсвэрлэх ёстой. Тэд үхэн үхтлээ дуулгавартай байж, Бурханд асар их итгэх үед Бурханы ажлын энэ үе шат гүйцэлддэг” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Зам… 8). “Эцсийн энэ өдрүүдэд та нар Бурханд гэрчлэл хийх ёстой. Зовлон чинь хэчнээн их байх нь хамаагүй, та нар бүр эцсийг нь хүртэл алхах ёстой, эцсийн амьсгалаа авч байхдаа ч Бурханд үнэнч байж, Бурханы зохицуулалтад захирагдсаар байх ёстой; энэ нь л Бурханыг үнэхээр хайрлаж байгаа хэрэг бөгөөд энэ нь л хүчтэй, цангинасан гэрчлэл юм” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Зовлонт шалгалтыг туулснаар л Бурханы хайр татам байдлыг мэдэж болно). Тухайн үед миний сэтгэл үнэхээр хөдөлж, урам зориг орж, бидний зүрх сэтгэлд байгаа зүйлийг Бурхан үнэхээр ажиглаж, бидний байдал, нөхцөлийг нэгд нэггүй ойлгож, эдгээр ах эгчийг ашиглан Бурханы үгийн усалгаа, хангалтыг бидэнд илгээжээ гэж надад санагдсан. Энэ бол Бурханы хайр байлаа. Би Бурханы үгийг тунгаан бодоод хэчнээн их зовсон ч гэсэн сайн мэдээ түгээж, үүргээ биелүүлэхээр гэр бүл, ажил мэргэжлээ хаях нь гэрчлэл гэдгийг ойлгосон юм. Эрүүдэн шүүгдээд Бурханаас урвахгүй байх нь мөн л гэрчлэл. Удаан хугацааны эрүү шүүлтийн дараа итгэлтэй байж, Бурханыг дагах нь бүр ч илүү хүчирхэг гэрчлэл. Одоо надад Сатаны өмнө Бурханыг гэрчлэх боломж гарсан нь зөвт байдлын төлөөх Бурханы өргөмжлөл, хавчлага байсан юм. Бурханы хүслийг ойлгомогцоо уйлан Бурханд залбирч, “Бурхан минь! Намайг гэх Таны хайрыг би дааж амьдрах болно. Энэ гурван жил хэдийгээр маш урт байх ч цагдаа нар намайг яаж ч тамлаж, хэчнээн их зовсон ч би бат зогсож, Таныг гэрчилж, Сатаныг шившиглэнэ” гэж хэлсэн. Тэд Бурханы үгийг уншаад бас маш их урам зориг орсон. Миний санахаар Лю эгч цусны даралт нь хэтэрхий өндөр байна гэж үргэлж санаа зовж, цаг тухайд нь зөв эмчлэхгүй бол хөдөлмөрийн лагерьд үхэж магадгүй гэж айдаг байсан учраас аль болох хурдан гарахыг хүссэн. Бурханы үгийг уншсаныхаа дараа Бурханд чин сэтгэлээсээ итгэдэггүй, гэрчлэлгүй байснаа эгч ухаарсан. Эгч бас “Би дэндүү өчүүхэн итгэлтэйгээ харлаа, Бурханд маш их өртэй санагдаж байна. Энэ хөдөлмөрийн лагерьд үхдэг байлаа ч бат зогсож, Бурханыг гэрчлэхийг хүсэж байна” гэсэн. Мөн хамаатан садан, найз нөхөд нь шоронд орсныг нь элэг доог болгож, ад шоо үзэн, өөрийнх нь талаар хов жив ярих вий гэж санаа зовдог Гао эгч Бурханы үгийг уншсаны дараа Бурханд итгэснийхээ төлөө шоронд хоригдох нь зөвт байдлын төлөөх хавчлага, энэ бол ичгүүртэй зүйл биш, бат зогсож, Бурханыг гэрчлэхийн тулд зовох нь үнэ цэнтэй, утга учиртай гэдгийг ойлгосон.

Дараа нь бид хамтдаа ярилцаад, Бурханы эдгээр үгийг бусад эгч нартаа дамжуулах ёстой гэж шийдсэн, тэгснээр бусад эгч нар ч бас Бурханы үгээр хангагдаж чадна. Лагерийн дүрэм журам маш хатуу. Өөр блокийн хоригдлуудтай ярих, юм дамжуулахыг бидэнд зөвшөөрдөггүй, бүр харц мөргөлдөж ч болохгүй байлаа. Хааяа нэг тааралдсан ч хэт ойртохыг зөвшөөрдөггүй учраас нөгөө долоон хэсгийн 100 гаруй эгчид тэмдэглэл дамжуулахыг хүсэх нь маш аюултай байсан. Дээр нь харуулууд долоо хоног болгон бидний ор дэрийг эргүүлж тойруулж, биеийг маань нэгжиж, булан тохой болгоныг нэгждэг байв. Хэрвээ бид өчүүхэн жижиг зүйл дээр болгоомжгүй байж, баригдвал мөрдлөг эргээд над руу хөтөлнө. Харуулуудын нэг нь бүр надад “Хэрвээ чи Төгс Хүчит Бурханыхаа үгийг түгээж зүрхэлбэл чамд дахиад гурван жил өгч, эмэгтэйчүүдийн шорон руу явуулна шүү” гэж анхааруулсан. Судар дамжуулж байгаад баригдсан шашны нэг итгэгч байсныг би санаж байна. Харуулууд тэр итгэгчийг гавнаас нь чирээд явсан. Тэгж явахдаа асфальт дээгүүр удаан хугацаанд чирч, хувцасных нь ар нурууны хэсэг томоо урагдаж, арьс нь шалбарч цус шүүрсэн байсан. Өөр нэг хүнийг бетонон шалан дээр хөдлөхгүйгээр арав хоног суухыг тушааж шийтгэсэн. Тухайн үед би “Энэ бол тоглоом биш. Хэрвээ тэд мэдвэл би үүнээс долоон дор зовох болно” гэж бодоод, энэ тухай бодох тусам улам хэцүү санагдаж, бага зэрэг айсан. Гэхдээ дараа нь Бурханы энэ үгийг санасан юм. “Итгэл бол дан гуалин гүүртэй адил, өрөвдөлтэйгээр амьтайгаа зууралддаг хүмүүс гатлахад хэцүү, харин өөрсдийгөө золиослоход бэлэн хүмүүс хөл алдалгүй, санаа амар гаталж чаддаг. Хүн хулчгар, аймхай бодол тээх нь Сатан түүнийг мэхэлж, Бурхан руу орох вий гэж айсандаа хуурч буй хэрэг юм” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Христийн эхэн үеийн айлдварууд, 6-р бүлэг). Бурханы үг маш их урам өгсөн. Харуулууд ч бас Бурханы гарт байсан бус уу? Миний баригдах эсэх нь Бурханы гарт байсан. Хэрвээ бид Бурханд найдвал юу ч боломжгүй биш гэдэгт би итгэж байв. Сатан намайг үймүүлсэн учраас надад эмээх бодол төрсөн. Би шийтгүүлж, эрүүдэн шүүгдэхээс айсан учраас Сатан сул талыг минь ашиглан надад саад хийж, тээг болсон. Хэрвээ би эрүү шүүлтээс айгаад бууж өгвөл Сатаны башир арганд орох бус уу? Энэ үед эгч нар маань зовлонтой орчинд байгаа, бүгдэд нь Бурханы үгийн хангалт хэрэгтэй учраас Бурханы үгийг эгч нартаа дамжуулах нь миний үүрэг байв. Ердийн ажлын явцад өөр хэсгийн эгч нартайгаа холбоо тогтооход хэцүү байлаа. Том цайны газарт хамт хоол идэх үедээ л эгч нарыгаа хардаг байсан учраас бид хоолны үеэр зурвасаа дамжуулахаар төлөвлөсөн. Хоолны танхим дүүрэн ажиглалтын камертай, хоолны үеэр ярьж, явахыг бидэнд зөвшөөрдөггүй, таван минутын дотор хоолоо дуусгах ёстой учраас Бурханы үгийг дамжуулахад маш хэцүү байсан. Гэхдээ Бурханы үгийг дамжуулах явцад Бурханы гайхамшигтай үйл хэргийг үнэхээр нүдээр харсан. Тэр өдөр би 4, 7-р хэсгийн эгч нарт зурвас дамжуулахаар төлөвлөсөн байсан юм. Аяга таваг угааж байхдаа 4-р хэсгийн Минь эгч рүү хартал Минь эгч бас санаандгүй толгойгоо өргөж, над руу харав. Би эгчийг наашаа ирээд таваг угаа гэж нүдээрээ дохилоо. Эгч миний хэлэх гэснийг ойлгохгүй байх вий гэж би санаа зовсон боловч Бурханы ачаар эгч даруй ойлгосон. Бид хоёр сав суулга байдаг газар руу нэгэн зэрэг явж очоод би хурдхан зурвасаа гаргаж ирээд эгчийн халаасанд хийхэд хэдхэн секунд л болсон. Тэр үед би Бурханд маш их талархсан.

Азаар 7-р хэсгийн Таньдаг эгч маань миний эгнээнд, миний суудлаас метр хүрэхгүй зайтай сууж байсан юм. Хөдөлмөрийн лагерийн дүрмээр бол бид нар явахын өмнө хэсэг бүрийн хянагчийн бос гэж тушаахыг хүлээх ёстой байлаа. Тэр үед манай хоёр хэсэг нэг зэрэг босож зогсохгүй бол эгчид ойртож чадахгүй гэж би санаа зовж байсан. Тиймээс би зүрх сэтгэлдээ Бурханд тасралтгүй залбирсан. Удалгүй манай хоёр хэсгийн хянагч нар бараг нэгэн зэрэг бос гэж бидэнд тушаалаа. Би босож зогсонгуутаа эгчийн гарт зурвасаа хурдхан атгуулахад нүд ирмэхийн зуур болоод өнгөрч, харуулууд огт анзаараагүй. Бурханд талархъя! Эгч нарын минь тусламжтайгаар бусад хэсгийн эгч нар бүгд Бурханы үгийг хүлээн авсан. Би Бурханы үгийг ийм төвөггүй дамжуулж чадна гэж үнэхээр төсөөлөөгүй. Бурхантай байхад юу ч хэцүү биш гэдгийг би үнэхээр харж, Бурханы үгийг дамжуулах энэ үйл явцаар дамжуулан эгч нар минь Бурханд илүү их итгэх болсон.

Бурханы үгийг дамжуулснаас хойш сар хүрэхгүй хугацааны дараа хөдөлмөрийн лагерь Төгс Хүчит Бурханд итгэдэг бүх итгэгчийг татгалзах бичиг бичихийг шаардаж, Төгс Хүчит Бурханд итгэхээ болино гэж амлахыг шаардсан. Эгч нар дөнгөж хэдхэн хоногийн өмнө Бурханы үгийг уншсан учраас бат зогсож, Бурханыг гэрчлэх итгэлтэй байсан. Бид Сатанд хэзээ ч бууж өгөхгүй байхыг нэг нэгэндээ битүүхэн сануулж, урам өгч байлаа. Гэхдээ долоо хоногийн дараа, бусад хэсгийн эгч нар татгалзах бичиг бичээгүй, зарим нь тамлуулж, зарим нь жижиг торон дотор хүчээр явган сууж, заримд нь ял нэмснийг би сонссон. Тэр үед хөдөлмөрийн лагерийн уур амьсгал урьд урьдынхаас илүү дарангуй болж, гай гамшиг хэзээ мөдгүй нөмөрч мэдэх юм шиг айдсын мэдрэмж үргэлж төрж байлаа. Учир нь энэ орчин хэзээ дуусахыг, эсвэл харуулууд дараагийн удаа биднийг ямар арга ашиглан эрүүдэн шүүхийг мэдэхгүй байв. Тиймээс тухайн үед хүн болгон тун их шаналж, сэтгэлээр унаж байсан, бид Бурханд залбирч, бидэнд зам нээж өгөхийг л Бурханаас гуйсаар байлаа. Тэр үед бүх эгч нарын баримталсан үзэл бодол нь: Юу ч болсон бид татгалзах бичиг бичиж болохгүй, бат зогсож, Бурханыг гэрчлэх ёстой. Хагас сар орчим харуултайгаа мухардалд орсны дараа арга нь бүтэхгүй байгааг хараад манай харуул буулт хийж, тушаалаа хэрэгжүүлэх арга болгож юу ч байсан хамаагүй бичихийг бидэнд зөвшөөрсөн. Бурхан бидэнд зам нээж өгснийг бид бүгдээрээ мэдэж, бүгд Бурханд тун их талархаж байлаа.

Тэр гурван жилийн хугацаанд бид Бурханы үгийг нэгээс олон удаа түгээсэн. Бид эхний удаад Бурханы үг маш багыг хүлээж авсан учраас цаг хугацаа өнгөрөхийн хэрээр зүрх сэтгэл маань дахиад л Бурханы үгээр өлсөж байлаа. Ялангуяа маш олон зүйл тохиолдож болохоор тийм гаслантай, гутармаар орчинд Бурханы үгийн хангалт бидэнд бүр ч илүү хэрэгтэй байв. Миний санахаар нэг удаа нэг залуухан эгч нүдэндээ нулимстай над дээр ирээд, аав нь шоронгийн гадна ялыг нь эдлүүлэхийг хүссэн боловч Төгс Хүчит Бурханд итгэгчид болохгүй гэж цагдаа хэлсэн гэсэн. Тэр эгч дөнгөж 23 настай, хөдөлмөрийн лагерьд мянга гаруй хоног байх ёстой, үүнийг яаж давж гарахаа мэдэхгүй байна гээд зөвхөн тэндээс явахыг л хүсэж байсан. Эгчийн хэлэхийг сонсоод бас эгчийн төлөө харамссан учраас Бурханы үгийн нэг хэсгийг уншиж өгсөн. Бурханы үгэнд ингэж хэлсэн байдаг, “Магадгүй та бүхэн эдгээр үгийг санаж байгаа байх: ‘Учир нь цаг зуурын хөнгөн зовлон маань бидэнд зориулан алдрын мөнхийн жинг үлэмж арвин болгодог.’ Урьд нь та нар бүгд энэ үгийг сонссон атлаа хэн ч энэ үгийн жинхэнэ утгыг ойлгоогүй. Өнөөдөр тэдгээрийн бодит ач холбогдлыг та нар сайн мэднэ. Бурхан эцсийн өдрүүдэд эдгээр үгийг биелүүлнэ, эдгээр нь агуу улаан лууны цагариглан хэвтэж байдаг газар нутагт үүний харгисаар хяхан хавчсан хүмүүс дээр биелэх болно. Агуу улаан луу Бурханыг хавчдаг, Бурханы дайсан тул энэ газар нутагт Бурханд итгэдэг хүмүүс ийнхүү доромжлол, хавчлагад өртдөг бөгөөд эдгээр үг энэ бүлэг хүмүүс, та нарт биелдэг” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Бурханы ажил хүний төсөөлдөг шиг энгийн үү?). Бурханы үгийг сонссоныхоо дараа эгч зовлонгийн ач холбогдлыг ойлгож, итгэл олж, энэ орчноос яаж зугтах тухай бодохоо больсон. Өөр нэг удаа, эргэлтийн өдөр бусад хүмүүсийн гэр бүлийн гишүүд шоронд эргэлтээр ирэхийг хараад гэр бүлээ маш их санаж, хөгшин эцэг эхээ ямаршуу байгааг нь мэдэхгүй байгаагаа бодлоо. Тэр үед би гэрийнхээ тухай дурсамжаа байнга бодож, цаг хугацаа өнгөрөхийн хэрээр сөрөг болж байсан. Шоронгийн нэг өрөөний маань эгч намайг сөрөг байдалд байгааг хараад Бурханы үгийн нэг хэсгийг чихэнд минь шивнэсэн юм. “Хүний хувь тавилан Бурханы гараар удирдуулдаг. Чи өөрийгөө удирдах чадваргүй: Өөрийнхөө төлөө үргэлж яарч, завгүй байдаг мөртөө хүн өөрийгөө удирдах чадваргүй хэвээр л байдаг. Чи хэтийн ирээдүйгээ мэддэг, заяагаа хянаж чаддаг байсан бол бүтээл хэвээр байх байсан гэж үү? Товчхондоо гэвэл, Бурхан яаж ч ажилладаг бай, Түүний бүх ажил хүний төлөө байдаг. Жишээлбэл, хүнд үйлчлүүлэхээр Бурханы бүтээсэн тэнгэр, газар, бүх зүйлийг аваад үз: Сар, нар, одыг Тэр хүний төлөө бүтээсэн, амьтан, ургамал, хавар, зун, намар, өвөл гэх зэрэг нь бүгд хүний оршин тогтнолын төлөө бүтээгдсэн байдаг” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Хүний хэвийн амьдралыг сэргээж, түүнийг гайхалтай сайхан хүрэх газарт аваачих нь). Би Бурханы үгийг тунгаан бодоод дараа нь хүн бүрийн хувь заяа Бурханы гарт байдаг учраас гэр бүлийнхэн минь сайн байгаа эсэх нь бүхэлдээ Бурханы дээд эрх, зохицуулалтаас хамаарахыг ойлгосон юм. Гэр бүлээ Бурханд даатгачихвал юунд санаа зовох юм бэ? Би энэ талаар сэтгэлээ түгшээх үнэхээр хэрэггүй байж. Бурханы үг сөрөг байдлыг минь болиулж, надад хүч чадал өгч, бид Бурханы үгийн удирдамжгүйгээр байж чадахгүй гэдгийг би үнэхээр ухаарсан. Тэгээд Бурханд залбирч, Бурханы үгийг яаж нэмж олж авахыг асууж, ирээдүйд болох зүйлд биднийг хөтлөөч гэж Бурханаас гуйсан. Дараа нь би эргэлтийн өрөөний хоёр эгчийг саналаа. Тэр хоёр эгчтэй холбоо тогтоож чадвал Бурханы үгээс нэмж олж авах боломж байлаа. Би энэ талаар Бурханд залбирч, тохиромжтой боломж гаргаж өгөхийг Бурханаас гуйсан.

Нэг өглөө харуулын дарга намайг дуудаад, “Наашаа хүрээд ир, чамаар эргэлтийн өрөөг цэвэрлүүлэх хэрэгтэй байна” гэлээ. Эргэлтийн өрөө рүү явна гэдгээ сонсоод сэтгэл сэргэсэн. Энэ миний боломж байсан юм. Тэнд гурван жил болоход эргэлтийн өрөө рүү ганцхан удаа явсан нь энэ байсан учраас энэ бол надад зориулан Бурханы зохицуулсан боломж гэдэгт тэр үед би итгэлтэй байсан. Биднийг эргэлтийн өрөөнд очиход харуулын дарга бусад харуултай ярилцахаар явж, би арын гал тогоо руу яаран очиж, хоол хийгээд завгүй байгаа хоёр эгчийг хараад, идэх юм байгаа эсэхийг яаран асуулаа. Хоёр эгч миний юу гээд байгааг даруй ойлгож, “Байгаа” гэж хариулаад, дараа нь нэг нь даавуун уутнаас цаасан бөмбөг гаргаж ирээд надад өглөө. Эцэст нь удаан хүлээсэн Бурханы үгтэй болсноо би ухаарсан, сэтгэл санаагаа яаж дүрслэхээ би үнэхээр мэдэхгүй байна. Гэхдээ бас жаахан санаа зовж байлаа, учир нь гараар бичсэн цаасан бөмбөг галууны том өндөгнөөс том, дотуур өмдөндөө хийсэн боловч дэндүү илэрхий түнтийгээд, өмдний халаасандаа хийх гэж оролдсон ч багтахгүй унаад, биедээ нуух газаргүй байгаагаа хараад би бачимдан сандарсан. Дээшээ хараад ажиглалтын камер хаа сайгүй байгааг хараад сэтгэлийн түгшүүрт автлаа. Хэрвээ би баригдвал бүх зүйл дуусаж, үр дагавар нь аймшигтай байх болно. Гэхдээ мөн тэр үед надад хэрвээ би энэ боломжийг алдвал Бурханы үгийг хүлээн авах өөр боломж хэзээ ч олдохгүй байж магад гэж бодогдсон. Бидэнд Бурханы үг маш их хэрэгтэй, Бурханы үгийг буцааж өгч тэвчихгүй байлаа. Тэр мөчид би юу хийхээ мэдэхгүй маш их сандарч байтал гэнэтхэн Бурханы үгийн нэг мөр санаанд минь маш тодхон орж ирсэн юм. “Бүү ай, олон түмний Төгс Хүчит Бурхан чамтай гарцаагүй хамт байна; Тэр та нарын ард зогсдог, Тэр та нарын бамбай билээ” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Христийн эхэн үеийн айлдварууд, 26-р бүлэг). Энэ үнэн. Бурхан бүх зүйлийг захирдаг учраас миний баригдах эсэх Бурханы гарт байсан. Бурхан ард минь байхад би юунаас айх юм бэ? Үүнийг ухаармагцаа би хавьгүй тайвширч, Бурханы үгийн номыг зөөж байсан ах эгч нарыг бодлоо. Тэд агуу улаан лууны хатуу хяналтын дор хүртэл Бурханы үгийн маш олон номыг ах эгч нарт хүргэж чадсан. Тэд ч бас Бурханд найдаж орчноо туулсан бус уу? Тиймээс “Би Бурханд найдвал Бурхан надад ч бас зам нээж өгнө” гэж бодсон. Ингэж бодмогцоо би тээнэгэлзэхээ больж, Бурханы үгийг авч явахаар сэтгэл шулуудсан тул Бурханы үгийн цаасан бөмбөгийг дахиад дотуур хувцсандаа чихээд, гараараа цамцныхаа энгэрээс татаж бүсэлхийгээрээ бага зэрэг бөгтийсний дараа тийм ч илэрхий түнтийхээ больсон. Би дотроо, “Бурханы үгийг эхлээд цехэд авааччихаад дараа нь буцаж ирээд цэвэрлэгээгээ хийх хэрэгтэй” гэж бодлоо. Цех рүү ордог хаалгыг хэсгийн дарга Жан хамгаалж байсан санагдаж байна. Жан надаар илүү дутуу ажил хийлгэдэг байсан болохоор бид хоёр нийцтэй байдаг байлаа. Тэр мөчид Бурхан надад зам нээж өгснийг тодорхой ухаарсан учраас хэсгийн дарга Жаны оффис руу шууд явж очоод, нам дуугаар “Жан дарга аа, миний сарын тэмдэг ирчхэж. Түр дээшээ гарчхаад ирэх гэсэн юм” гэлээ. Дээшээ ганцаараа явмаар байгааг минь сонсоод царай нь тэр дороо барайж, “Үгүй, энд авчирсан харуул чинь чамайг буцааж аваачна. Харуул чинь хаана байна?” гэж хэлэв. Жан дарга манай харуулыг олохоор ийш тийшээ харахад муу зүйл тохиолдох гэж байгааг мэдрээд би сандарсан. Хэрвээ харуул ирээд намайг буцааж авч явбал бүх зүйл дуусах байв. Манай харуул хоригдлуудад тун хатуу ханддаг, хэрвээ тэр харуул намайг буцаж явах гэснийг мэдвэл зөвшөөрөхгүйгээр зогсохгүй, үнэхээр сарын тэмдэг минь ирсэн эсэхийг шалгана. Хэрвээ тэр надаас Бурханы үг олбол намайг үхэхээс наахнуур болтол зодох байсан. Тэр мөчид зүрх амаар гаргах гэж байх шиг санагдаж, зогсолтгүй Бурханд хандан залбирч байв. Яг тэр мөчид хэдхэн өдрийн өмнө хэсгийн дарга Жанд зориулж даавуун уут хийснээ гэнэтхэн санаж, хурдхан түүнээс “Жан дарга аа, миний хийж өгсөн даавуун уут таалагдсан уу? Өөр юм хэрэгтэй бол санаа зоволгүй хэлээрэй” гэхэд, ингэж хэлэхийг минь сонсонгуутаа тэр дороо хөмсөг зангидахаа больсон. Бурхан надад зам нээж өгч байгааг би ухаараад түүнд “Жан дарга аа, санаа зоволтгүй, би минут ч болохгүй буцаад ирнэ” гэж хэллээ. Жан дарга хариу хэлээгүй тул би шатаар хурдхан өгссөн. Цех рүү очихын тулд төмөр хаалгаар орох ёстойгоо замдаа би гэнэтхэн саналаа. Журмын дагуу энэ хаалга ер нь бол цоожтой байх ёстой байсан ч энэ мөчид үүнийг бодох чадал надад байсангүй, бас нэг их айх сэтгэл ч төрсөнгүй, учир нь энэ үйл явцын үед Бурхан надтай хамт байж, надад алхам алхмаар замчилж байгааг би тодорхой харсан. Төмөр хаалган дээр очиход хаалга түгжээгүй, нөгөө талд нь хонгилд харуул байхгүй байгааг мэдээд би гайхсан. Би зүрх сэтгэлдээ Бурханд ахин дахин талархаж, цех рүү яаран очоод Бурханы үгийг эгчдээ өгч, үүрч явсан асар том чулуугаа буулгах шиг санагдсан. Ехова Бурхан Иошуад юу гэж хэлснийг би бодлоо, “Хүчтэй, зоригтой бай; битгий ай, бүү шантар: учир нь чамайг хаашаа ч явсан, чиний Бурхан Ехова чамтай хамт байна” (Иошуа 1:9). Энэ үнэн, Бурхан бол Бүтээгч, бүх зүйл Бурханы гарт байдаг, Бүх хүн, хэрэг явдал, юмс Бурханы ажилд үйлчилдэг. Энэ туршлага Бурханы гайхамшигтай үйл хэргийг харуулж, Бурханы эрх мэдэл бүхнээс дээгүүр байдгийг үнэхээр харуулсан. Эргээд бодоход, Бурхан юмыг алхам тутамд ямар ухаалгаар зохицуулдгийг би харсан. Жишээ нь, хоригдлууд хэсгийн дарга Жантай холбогдох маш хэцүү байдаг. Мянга гаруй хоригдлын дундаас тэр өөрт нь ажил хийж өгөхийг надаас л хүссэн. Энэ бол надад зориулан Бурханы бэлдсэн зүйл. Биднийг ажиллах бүрд харгалзаж байдаг харуулын дарга энэ удаад намайг харгалзаагүй, ер нь түгжээтэй байдаг төмөр хаалга хүртэл энэ удаад түгжээгүй, юм болгон ер бусын байсан. Яг л Библид хэлдгээр, “Хааны зүрх сэтгэл Еховагийн гар дахь усны урсгал мэт байдаг: Тэр түүнийг хаа хүссэн зүгтээ эргүүлдэг” (Сургаалт үгс 21:1). Эдгээр үг дэндүү үнэн! Би өөрийн эрхгүй Бурханы хүч чадлыг магтсан. Бурханд талархъя! “Та нар үйл хэргээ бодолцож үзэх учиртай”, “Бурхан бол хүний амийн эх сурвалж”, “Төгс Хүчитийн санаа алдалт” гэсэн Бурханы үгийн гурван шинэ бүлэг, хэдэн зуун магтан дуу. Тийм орчинд бид сүнсээрээ цангаж байсан учраас Бурханы ямар ч үгийг харахад гайхалтай санагдаж байсан ч энэ хэсгийг уншихад маш сайхан санагдсан: “Энэ ертөнцийн бүх зүйл Төгс Хүчитийн бодлын дагуу, Түүний нүдэн дор хурдан өөрчлөгддөг. Хүн төрөлхтний хэзээ ч сонсож байгаагүй зүйлс гэнэтхэн ирж байхад хүн төрөлхтний эртнээс эзэмшсэн зүйлс мэдэгдэлгүйгээр алга болдог. Төгс Хүчитийн хаана байдгийг хэн ч ухан ойлгож чаддаггүй, Төгс Хүчитийн амийн хүчний ер бусын, агуу байдлыг мэдэрч бүр ч чаддаггүй. Хүмүүсийн ухамсарлаж чадахгүй зүйлийг ухамсарлаж чаддаг болохоороо Тэр ер бусын байдаг. Хүн төрөлхтөнд орхигдсон атлаа хүн төрөлхтнийг авардаг Нэгэн болохоороо Тэр агуу байдаг. Тэрээр амьдрал, үхлийн утга учрыг мэддэг, үүнээс гадна, бүтээгдсэн хүн төрөлхтний дагах ёстой оршин тогтнолын хуулийг мэддэг. Тэр бол хүн төрөлхтний оршин тогтнолын суурь, Тэр бол хүн төрөлхтнийг дахин амилуулдаг Золин аврагч юм. Тэрээр Өөрийн ажлын төлөө, Өөрийн төлөвлөгөөний төлөө аз жаргалтай зүрх сэтгэлийг уй гашуугаар дарж, уй гашуутай зүрх сэтгэлийг аз жаргалтай болгодог… Гүнээ зовсон энэ хүмүүсийг Төгс Хүчит Нэгэн өршөөдөг; үүний зэрэгцээ, хүмүүсийн хариултыг хэтэрхий удаан хүлээх ёстой байсан тул ухаан алдсан энэ хүмүүсээс Тэр залхсан. Тэр эрж хайхыг хүсдэг, зүрх сэтгэл, сүнсийг чинь эрж хайн, чамайг цаашдаа өлсөж, цангахгүй байгаасай гэсэндээ чамд ус, хоол хүнс авчирч, чамайг сэрээхийг хүсдэг. Эцэж ядран, энэ дэлхийн зэврүүн хоосролын заримыг мэдэрч эхлэх үедээ бүү төөрөлд, бүү уйл. Төгс Хүчит Бурхан, Харгалзагч, чамайг хэдийд ч ирсэн тэврэн авна. Тэр хажууд чинь чамайг ажиглаж, эргэж буцахыг чинь хүлээж байгаа. Бурханаас ирсэн гэдгээ, мөн хэдийд ч юм зүг чигээ алдаж, хэдийд ч юм замдаа ухаан балартаж, хэдийд ч юм ‘эцэгтэй’ болсон гэдгээ ухаарахыг чинь; түүнчлэн Төгс Хүчит үргэлж ажиглаж, эргэн ирэхийг чинь харуулдан хүлээж байсан гэдгийг ухааран, гэнэтхэн ой санамжаа сэргээх өдрийг чинь Тэр хүлээж байна. Тэрээр цөхөрсөн мөрөөсөлтэйгөөр ажигласаар, хариултгүй хариуг хүлээсээр ирсэн. Түүний ажиглалт, хүлээлт үнэлж баршгүй бөгөөд энэ нь хүний зүрх сэтгэл, сүнсний төлөө байдаг. Энэхүү ажиглалт, хүлээлт тодорхой бус хугацаатай байж магадгүй, мөн төгсгөлдөө хүрсэн байж ч магадгүй. Гэхдээ зүрх сэтгэл болон сүнс чинь яг одоо хаана байгааг чи мэдэх ёстой” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Төгс Хүчитийн санаа алдалт). Бурханы үгийг уншсаны дараа хэдэн эгч маань асгаруулан уйлав. Бид Бурханы үгээс хүн төрөлхтнийг гэх Бурханы хайр, өршөөлийг мэдэрсэн. Бурхан л бидний төлөө үнэхээр санаа тавьж, бидний ирээдүй, хувь заяанд санаа зовдог. Өөр хэнд ийм агуу хайр байдаг юм бэ? Тухайн үед хүндээр өвдсөн нэг эгчид өгөх боломжийг хайж байлаа. Тэр эгчийн байдал тун муу байсан боловч Бурханы үгээс Бурханы хүслийг ойлгож, зовлонгийнхоо талаар гомдоллох нь гэрчлэл болдоггүй, Бурханы зүрх сэтгэлийг өвтгөдөг гэдгийг ухаарсан. Тэр эгч үйлдэлдээ харамсаж, өвчнөөсөө Бурханы хүслийг эрж хайж, Бурханы зүрх сэтгэлийг тайвшруулахаар гэрчлэлд зогсоно гэж найдсан. Тэр үед, ялангуяа Бурханы үгийн энэ хэсгийг унших үед сэтгэл минь бас маш их хөдөлсөн: “Чи энэ ертөнцөд дуугаа хадаан мэндэлсэн тэр мөчөөс өөрийн үүргийг биелүүлж эхэлдэг. Бурханы төлөвлөгөө болон Түүний томилгооны төлөө чи үүрэг ролио биелүүлж, амьдралын аянаа эхэлдэг. Чиний яаж өсөж торнисон, урд чинь чамайг ямар аян хүлээж байгаа нь хамаагүй, Тэнгэрийн зохион байгуулалт, зохицуулалтаас хэн ч зайлж чадахгүй бөгөөд хэн ч өөрийн хувь заяаг хянаж чаддаггүй, учир нь бүх зүйлийг захирдаг Тэр л ийм зүйл хийх чадвартай. Хүн төрөлхтөн бий болсон цагаас эхлэн Бурхан хэзээд ийнхүү ажиллаж, орчлон ертөнцийг удирдан, бүх зүйлийн өөрчлөлтийн хуулийг болон шилжилт хөдөлгөөнийг нь чиглүүлж ирсэн билээ. Бүх зүйлийн адилаар хүн Бурханы чихэрлэг амт, бороо, шүүдрээр чимээгүйхэн, өөрийн мэдэлгүй тэжээгддэг; бүх зүйлийн адилаар хүн өөрийн мэдэлгүйгээр Бурханы гарын зохион байгуулалт дор амьдардаг. Хүний зүрх сэтгэл болон сүнс Бурханы гарт байдаг ба амьдралынх нь бүх зүйлийг Бурханы нүд хардаг. Үүнд итгэх үгүй чинь хамаагүй, амьд ч бай, үхсэн ч бай аливаа бүх зүйл Бурханы бодлын дагуу хувирч, өөрчлөгдөж, шинэчлэгдэн, алга болдог. Энэ бол Бурханы бүх зүйлийг удирддаг арга зам юм” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Бурхан бол хүний амийн эх сурвалж). Бурханы үгийг тунгаан бодох үед өөрийн эрхгүй нулимс хацар даган урсаж байлаа. Гэр бүл минь хөвгүүдийг илүүд үздэг байсныг, ганцаардаж, ялгаварлан гадуурхагдаж зовж өссөнөө, тэгээд хоёр удаа гэрлээд бүтэлгүйтсэнээ, хэд хэдэн удаа амиа хорлохоор оролдсоноо бодлоо. Би “Уудам далай шиг хүн төрөлхтний дундаас Бурхан намайг гэртээ ирүүлэхээр сонгосон. Бурхан намайг хамгаалсан учраас амьд үлдсэнээ одоо би ойлгож байна. Бурханд надад зориулсан даалгавар байж, амьдралд биелүүлэх даалгавар, гүйцэтгэх үүрэг надад байж. Би сайн мэдээ түгээхийн тулд гэр бүлээ хаяж, баривчлагдаж, хөдөлмөрийн лагерьд хоригдон, асрагч болсон, энэ бүхнийг Бурхан зөвшөөрсөн. Бурханы үгийг энд түгээх боломж надад байна, тэр эгч нарт тусалж, дэмжиж би чадна. Бурхан надад энэ ачааг өгсөн, энэ бол миний даалгавар” гэж бодсон. Эдгээрийг бодох үед зүрх сэтгэлд минь дулаан мэдрэмж төрж, Төгс Хүчит Бурханыг дагаж, бүтээгдсэн зүйлийн үүргийг гүйцэтгэж, Бурханы ажлыг туулж, Бурханы гайхалтай үйл хэргийг харж чадах хувьтай санагдсан. Би үнэхээр ерөөгдсөн! Бурхан надтай хамт, дэргэд минь байгааг би мэдсэн. Бурхан бол хувь заяаг минь Захирагч болохоор би өөр юу хүсэх билээ? Ингэж бодох үед хөдөлмөрийн лагерьд байх нь тийм ч хэцүү санагдаагүй, ганцаардмал санагдаагүй.

Бид нэг нэгэнтэйгээ Бурханы хүслийн талаар нөхөрлөж, бүгдээрээ Бурханы хайраар зоригжиж, гүнзгий талархах сэтгэл төрж, Бурханы төлөө гэрчлэлд зогсох шийдвэр маань улам л нэмэгдсэн. Дараа нь бид Бурханы үгийг хурдхан хуулбарласан. Улам олон эгчид өгөхийн тулд юм. Би коридорт жижүүрлэх үүргээ ашиглан харуулд гарч, ингэснээр эгч нар маань Бурханы үгийг санаа зовох зүйлгүйгээр хуулбарлаж, зарим нь шөнө дүл хүртэл унтахгүй бичдэг байлаа. Надтай хамт үүрэг гүйцэтгэдэг нөгөө хоригдол юу ч тоохгүй, юу ч хараагүй юм шиг дүр эсгэдэг байв. Тиймээс бид гурав хоногийн дотор асуудал гаргалгүй Бурханы үгийг хуулбарлаж, маш хурднаар өөр хэдэн арван эгч нарт хүргэсэн. Тэр өдрүүдэд эгч нар Бурханы үгийн талаар хуваалцаж, нөхөрлөх үед бид бүгдээрээ нэг нэгэндээ урам өгч, энэ хэцүү орчинд Бурханы төлөө гэрчлэлд зогсох улам их итгэл олсон.

Хөдөлмөрийн лагерьд Бурханы үгийг түгээх үйл явцын хором бүрийг би эргэн дурсдаг, үүнийг хэзээ ч мартахгүй гэдгээ мэднэ. Энэ бодитой туршлагаар дамжуулан Бурханы гайхамшигтай үйл хэргийг би биечлэн харж, туулж, Бурханы эрх мэдэл, төгс хүчин, мэргэн ухааныг үнэхээр нүдээр харж, Бурханы үг амьдралд хүмүүст хүч тэнхээ өгдөг зүйл болохыг чин сэтгэлээсээ мэдэрсэн. Эдгээрийг бодох бүрд сэтгэл минь маш их хөдлөн, урам зориг орж, зүрх сэтгэлийнхээ гүнээс Бурханд талархаж, Бурханыг магтдаг!