Куйчиан   Рижао хот, Шандон муж

Амьдралд эзлэх байр суурь буюу статус минь миний хэзээ ч тавьж явуулж чадахгүй зүйл байсан бөгөөд Бурхан намайг ил гаргасан орчныг бий болгоход би сөрөг хандлагатай, гомдоллодог, цөхөрсөн хүн л байв. Цэвэршүүлэлт ахин дахин хийгдсэний дараагаар л би Бурханы сайн санааг болонТэрээр намайг шалгаж байгаа нь тарчилгах гэсэндээ бус болохыг ойлгосон юм. Үүний оронд намайг цэвэрлэж, төгс болгож, байр суурь олж авахын төлөө Бурханд итгэх нь намайг сүйрүүлэхэд л хүргэнэ гэдгийг ойлгуулж, ингэснээр баримталж буй буруу үзэл бодлоо орхиж, өмнөө зөв зорилго тавьж дагах боломж олгоход оршиж байсан юм.

Чуулганд удирдагчийн үүргийг хэсэг хугацаанд гүйцэтгэсний дараа намайг дүүргийн удирдагчийн түншээр дэвшүүлэн томилов. Төд удалгүй намайг дахин дэвшүүлж, дүүргийн удирдагч болгов. Энэхүү шугаман “өгсөлт” нь намайг ажил үүргээ гүйцэтгэхийн тулд илүү шаргуу ажиллахад хүргэж, үүнээс ч илүү их итгэл надад хүлээлгэх өдөр ирэхийг хүсэн хүлээдэг болов. Алхам алхмаар “дээшлэх” тухай дөнгөж л бодож байтал намайг өөр хүнээр сольчихов! Тэр үед энэ надад маш хүчтэй цохилт болж, би байр сууриа алдаж, Бурханд итгэх итгэлийн маань зам төгссөн мэт санагдаж байлаа. Би маш их шаналж,чуулганыг орхих тухай хүртэл бодож үзэв. Тэр байтугай үхэх тухай ч хүртэл бодож үзэв. Хожим нь Бурханы үгээс ирсэн гэгээрлээр дамжуулан би тэрхүү сөрөг байдлаасаа аажимдаа гарч чадсан юм. Түүний үгэнд: “Уулс нүүх үедээ чиний байрын төлөө тэд тойруу замаар явна гэж үү? Ус урсах үедээ чиний байрын өмнө тэд урсахаа болих уу? Тэнгэр газар чиний байраас болж урвуугаар өөрчлөгдөх үү?” (Үг нь махбодоор илэрсэн номын “Хорин хоёр дахь айлдвар”) гэсэн байв. Тэр үед байр суурь олж авах гэсэн дур хүсэл маань хэтэрхий хүчтэй байсан бөгөөд Бурханд итгэх итгэл маань байр суурь олж авахын төлөө байх ёсгүй гэдгийг ухамсарлан ойлгож байсан ч би өөрийгөө бодитоор огт ойлгодоггүй байжээ. “Би цаашид байр суурь хөөцөлдөхгүй, надад ямар ч ажил хариуцуулсан бай, би түүнийг нь дуулгавартай гүйцэтгэх болно. Өөр зүйл байхгүй” гэж дотроо бодов. Хожим нь, чуулган надад сайн мэдээ номлож, шинэ итгэгч нарт санаа тавих ажлыг даалгаж өгөв. Би энэ бүгдийг хүлээн зөвшөөрсөн юм. Иймээс би өөрийгөө байр суурь олж авах гэсэн дур хүслээ орхисон гэж итгэж байв.

Удалгүй би шинэ итгэгч нарт санаа тавих үүрэгт ажлаас чуулганы удирдагч болж, дахин дэвшив. Тэр үед зүрх сэтгэлийн маань гүнд “эргэн ирэх” гэсэн дур хүсэл маань хөдөлж байв. Би тэрхүү дур хүсэлдээ захирагдан бусдад сэтгэгдэл төрүүлэхийн тулд бүхнийг хийж, удирдлагын зүгээс миний “өөрчлөлтийг” олж харна хэмээн найдаж байлаа. Чуулганы дүүргүүдийг хэсгүүдэд хуваах цаг болоход, “Энэ удаад тэд намайг дүүргийн удирдагчийн түнш болгох байх” гэсэн бодол надаас ерөөсөө салж өгөхгүй байв. Гэтэл Бурханы төлөвлөгөө байр суурь олж авах гэсэн мөрөөдлийг маань дахин нурааж, би өөр чуулганы диконы харилцааны зохицуулагч болов. Ийм бодит нөхцөл байдалтай тулгарахдаа би буруугаар ойлгож, гомдоллож, зүрх сэтгэлд минь гомдол тэмцэл зэрэгцэж, “Бурхан минь, бусад хүмүүс завхралд автаж, ажилдаа алдаа гаргадаг ч тэд удирдагчийн ажлыг хийсэн хэвээр байна. Би өөрийгөө бүх талаараа хэнээс ч дутахгүй зориулсан байхад Бурхан яагаад намайг ашиглахгүй байгаа юм бэ? Би яагаад ийм азгүй юм бэ?” гэж асуув. Би цэвэршүүлэлтийн шаналлыгахин мэдрэв. Бурханы дараах үгс харанхуйн дунд намайг чиглүүлж өгсөн билээ: “Чи цохилтын дараах цохилт болон сахилгажуулалтын дараах сахилгажуулалтыг хамгийн сайн хамгаалалт гэж хардаггүй, харин чи үүнийг Тэнгэрийн үндэслэлгүй өдөөн хатгалга эсвэл чамд тохирох залхаан цээрлүүлэлт гэж хардаг. Чи маш мэдлэггүй! … Харин ч энэ нь зүгээр л үүнийг шархлуулсан. Чи энэхүү “хэрцгий балмад гэсгээлтийг” энэ амьдрал дахь дайснаа гэж зөвхөн үзсэн боловч чи юу ч олж аваагүй. Чи өөрийнхөө зөв гэдэгт бат итгэлтэй байдаг! Чи маш жигшүүртэй учраас ийм төрлийн шалгалтуудад өртдөг гэж чи ховорхон итгэдэг, харин ч чи өөрийгөө хэтэрхий хувьгүй гэж итгэдэг ба цаашлаад Би чамайг үргэлж гоочилдог гэж хэлдэг.” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Суралцдаггүй агаад мэдлэггүй хэвээр үлддэг хүмүүс: Тэд араатан биш гэж үү?) Бурханы үгс миний зүрх сэтгэлийг хурц сэлэм мэт нэвт хатгав. Энэ бол үнэн шүү! Бүдэрч байсан бүх үедээ би түүнээс юу ч олж аваагүй байж. Байр сууриа алдсанаар амьдралын утга учир алдагдаж байгаа юм шиг, амьдрал, үхлийн хооронд үймж байгаа мэт надад санагддаг байлаа. Байр суурь миний үхлийн шарх болсон байв. Гэвч эдгээр цээрлүүлэлтээс би өөрийгөө үнэхээр ойлгож чадаагүй бөгөөд Бурханы үнэн сэтгэлийн санааг бүр ойлгоогүй байсан. Бурхан намайг шалгаж байгаа нь намайг зөв зорилготой болгохын тулд байр суурийн төлөөх дур хүслийг маань саармагжуулахад оршиж байсныг би ойлгоогүй юм. Үүний оронд би Бурханыг буруугаар ойлгож, гомдоллож, Тэрээр намайг санаатайгаар тарчлааж, миний хувьд бүх зүйлийг хүнд хэцүү болгохыг оролдож байгаа юм байна хэмээн итгэж, өөрийгөө үнэхээр азгүй нэгэн гэж бодож байв. Би үнэхээр ухаангүй, тэнэг байжээ!

Хожим нь би Бурханы ярианаас: “хүний уг чанарын доторх завхралыг шалгалтуудаар дамжуулан шийдвэрлэх ёстой. Өөрийнхөө давж чаддаггүй ямар нэг талуудын хувьд, чи цэвэршүүлэгдэх ёстой—энэ бол Бурханы төлөвлөгөө. Өөрийнхөө завхралыг танин мэдэхийн тулд цэвэршүүлэгдэхийг чамаас шаардан, чамд зориулсан орчин нөхцөлийг Бурхан бүтээдэг. Эцэстээ чи, үхээд, өөрийн заль мэх, хүслийг хаяж, Бурханы дээд эрх ба зохицуулалтанд захирагдахыг илүүд үзэх хэмжээнд очдог. … Иймээс хэрвээ хүмүүст хэдэн жилийн цэвэршүүлэлт байхгүй бол, хэрвээ тэдэнд тодорхой хэмжээний зовлон байхгүй бол тэд өөрсдийн бодол болон зүрх сэтгэл дэх махбодын завхралын хүлээснээс зайлсхийж чадахгүй. Чи Сатаны хүлээсэнд автсаар байгаа аливаа талд, өөрийн гэсэн хүсэл, шаардлага агуулсаар байгаа ямар ч талд—энэ талуудад чи зовох ёстой. Зөвхөн зовсноор л сургамж авч чадна, энэ нь үнэнийг олж авч, Бурханы санаа зорилгыг ойлгох чадвартай байх гэсэн үг юм.” (Христийн ярианы тэмдэглэл номын “Шалгалтуудын дунд Бурханыг хэрхэн хангалуун байлгах вэ”). гэснийг олж харав.Бурханы үгийг харж, ар араасаа цуварч ирсэн цэвэршүүлэлтийн тухай бодох үед би Бурханы нинжин санаа зорилгыг эцэстээ ойлгож, Бурханы агуу хайр, авралыг амтлан мэдэрч чадсан билээ. Би их зантай, мунхаг, Бурханы зүрх сэтгэлийг ойлгодоггүй нэгэн байсан хэдий ч Тэрээр намайг ахин дахин шалгах орчныг бий болгож, цэвэршүүлэлтийн шаналал дунд өөрийн завхрал, их зан, ухаангүй байдал, мөн байр суурийн төлөөх дур хүсэл минь хэт их байгааг ухамсарлан ойлгохыг надад тулган шаардаж байжээ. Тэрээр намайг байр сууринд захирагддаг байдлаас минь татан гаргаж, байр суурийн араас ахин хөөцөлдөхгүй болоход минь чиглүүлж өгсөн. Илүү их ойлгож мэдэхийг хичээхийн хэрээр намайг сохор, их зантай байх үед Бурханы намайг хайрлаж байсан хайр үнэхээр агуу байсныг илүү их мэдэрч билээ. Би Бурханыг буруугаар ойлгож, буруутгаж, Түүний зүрх сэтгэлийг үнэхээр шархлуулж байжээ. Тэр үед би харамслын нулимсаа барьж дийлэлгүй, Бурханы өмнө сөгдөж, “Бурхан минь! Намайг гэсэн Таны хайр, авралд талархаж байна. Хэрэв би Танаас эдгээр гэсгээлт, шүүлтийг амсаагүй бол би байр суурийн араас хөөцөлдөж, өөрийгөө бүр мөсөн сүйрүүлэхэд хүргэх ганцхан урсгалтай замаар явх байсан. Таны шалгалт, цэвэршүүлэлт надад агуу том хамгаалалт, аврал минь боллоо. Ай, Бурхан минь! Таны надад тавьж буй сайн санааг би ойлгож, үнэнийг баримталж, Таны бүтээсэн орчинд Таны хүслийг илүү их эрэлхийлж, үнэнийг баримталж, зан чанараа өөрчилж, ухамсартай, ухаалаг бүтээл байж, миний дотор хийгдэж буй Таны ажлыг хий дэмий үрэгдүүлэхгүйн тулд би эдгээр саад тотгорыг таягдан хаях хүсэл эрмэлзэлтэй байна.